Biblia

Dz 13

¹⁴Oni za¶ przeszli przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzieñ sobotni do synagogi i usiedli. ⁴³A po zakoñczeniu zebrania, wielu ¯ydów i pobo¿nych prozelitów towarzyszy³o Paw³owi i Barnabie, którzy w rozmowie starali siê zachêciæ ich do wytrwania w ³asce Boga. ⁴⁴W nastêpny szabat zebra³o siê niemal ca³e miasto, aby s³uchaæ s³owa Bo¿ego. ⁴⁵Gdy ¯ydzi zobaczyli t³umy, ogarnê³a ich zazdro¶æ, i blu¼ni±c sprzeciwiali siê temu, co mówi³ Pawe³. ⁴⁶Wtedy Pawe³ i Barnaba powiedzieli odwa¿nie: "Nale¿a³o g³osiæ s³owo Bo¿e najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie siê za niegodnych ¿ycia wiecznego, zwracamy siê do pogan. ⁴⁷Tak bowiem nakaza³ nam Pan: Ustanowi³em Ciê ¶wiat³o¶ci± dla pogan, aby¶ by³ zbawieniem a¿ po krañce ziemi". ⁴⁸Poganie s³ysz±c to radowali siê i wielbili s³owo Pañskie, a wszyscy, przeznaczeni do ¿ycia wiecznego, uwierzyli. ⁴⁹S³owo Pañskie rozszerza³o siê po ca³ym kraju. ⁵⁰Ale ¯ydzi podburzyli pobo¿ne a wp³ywowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prze¶ladowanie Paw³a i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. ⁵¹A oni otrz±sn±wszy na nich py³ z nóg, przyszli do Ikonium, ⁵²a uczniów nape³nia³o wesele i Duch ¦wiêty.

Ap 7

⁹ Potem ujrza³em: a oto wielki t³um, którego nie móg³ nikt policzyæ, z ka¿dego narodu i wszystkich pokoleñ, ludów i jêzyków, stoj±cy przed tronem i przed Barankiem. Odziani s± w bia³e szaty, a w rêku ich palmy. ¹⁴ I powiedzia³em do niego: "Panie, ty wiesz". I rzek³ do mnie: "To ci, którzy przychodz± z wielkiego ucisku i op³ukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. ¹⁵ Dlatego s± przed tronem Boga i w Jego ¶wi±tyni cze¶æ Mu oddaj± we dnie i w nocy. A Zasiadaj±cy na tronie rozci±gnie namiot nad nimi. ¹⁶ Nie bêd± ju¿ ³akn±æ ani nie bêd± ju¿ pragn±æ, i nie porazi ich s³oñce ani ¿aden upa³, ¹⁷ bo pa¶æ ich bêdzie Baranek, który jest po¶rodku tronu, i poprowadzi ich do ¼róde³ wód ¿ycia: i ka¿d± ³zê otrze Bóg z ich oczu".

J 10

²⁷Moje owce s³uchaj± mego g³osu, a Ja znam je. Id± one za Mn± ²⁸i Ja dajê im ¿ycie wieczne. Nie zgin± one na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej rêki. ²⁹Ojciec mój, który Mi je da³, jest wiêkszy od wszystkich. I nikt nie mo¿e ich wyrwaæ z rêki mego Ojca. ³⁰Ja i Ojciec jedno jeste¶my".